
เวียงแหง เมืองลับแลแห่งเชียงใหม่
การแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์ขอชาวดาระอาง

การแต่งกายผู้ชาย
เครื่องแต่งกายของชายชาวดาระอาง ค่อนข้างที่จะเรียบง่ายกว่าเครื่องแต่งกายของผู้หญิง เสื้อผู้ชายจะเป็นเสื้อแขนยาว ผ่าหน้าคล้ายกับเสื้อไทยใหญ่ ทำจากผ้าฝ้ายสีน้ำเงินหรือสีดำ ความยาวพอดีกับเอว ผ้าโพกศีรษะของผู้ชายจะเริ่มโพกโดยใช้ชายผ้าด้านหนึ่งวางไว้บนศีรษะแล้วขมวดผ้าส่วนที่เหลือจนรอบ กางเกงขาก๊วยโดยทั่วไปแล้วจะพบ ผู้ชายสวมใส่เสื้อดาระอางน้อยมาก ส่วนใหญ่จะมีเฉพาะผู้เฒ่าผู้แก่ อาจจะเป็นเพราะวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป ต้องทำงานกลางแจ้งจึงไม่สะดวกที่จะสวมเสื้อดาระอาง ชายหนุ่มดาระอั้งจึงนิยมที่จะสวมเสื้อเชิ้ตมากกว่า โดยในเวลาที่ต้องทำงานจะสวมเสื้อเชิ้ตสีเข้ม แต่หากมีงานรื่นเริงจะสวมเสื้อเชิ้ตหลากสีแทน
การแต่งกายหญิง
การแต่งกายผู้หญิง เครื่องแต่งกายของผู้หญิง ซึ่งประกอบด้วยเสื้อผ่าหน้า แขนกระบอก เอวลอย สีพื้นสดใส ส่วนใหญ่มักเป็นสีฟ้า สีน้ำเงิน สีเขียวใบไม้ ตกแต่งสาบเสื้อด้านหน้าด้วยแถบผ้าสีแดง สวมผ้าซิ่นที่ทอขึ้นเอง สีแดงสลับลายริ้วขาวเล็กๆ ขวางลำตัวความยาวจรดเท้า โพกศรีษะด้วยผ้าผืนยาว ซึ่งส่วนใหญ่นิยมใช้ผ้าขนหนูซึ่งซื้อจากตลาดพื้นราบ ผ้าโพกศีรษะของผู้หญิงจะโพกโดยใช้ผ้าพาดไว้ใต้มวยผมด้านหลังแล้วทบมาซ้อนกันด้านหน้า ลักษณะที่โดดเด่นคือ การสวมที่เอวด้วยวงหวายลงรักแกะลายหรือใช้เส้นหวายเล็กๆ ย้อมสีถักเป็นลาย บางคนก็ใช้โลหะสีเงินลักษณะเหมือนแผ่นสังกะสี นำมาตัดเป็นแถบยาว ตอกลายและขดเป็นวง สวมใส่ปนกัน วงสวมเอวเหล่านี้
ความเชื่อ
พวกเขามีความเชื่อเรื่องการสวม "หรอย" ว่า ตำนานนางหรอยเงิน ซึ่งเป็นนางฟ้าได้ลงมาบนโลก มนุษย์ แต่โชคร้ายนางไปติดแร้วดักสัตว์ของชาวลาหู่ ไม่สามารถกลับไปยังสรววค์ได้ ชาวปะหล่องเชื่อว่า ตนเป็นลูกหลานของนางหรอยเงิน


ที่มา:หนังสือสารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทยดาระอาง(ประหล่อง)